กลายเป็นเรื่องราวดราม่าที่ถูกพูดถึงอย่างกว้างขวางในโลกออนไลน์ เมื่อชีวิตของ นายสมพงษ์ ศรีสุวรรณ วัย 75 ปี ชาวจังหวัดนครราชสีมา ต้องเผชิญกับบททดสอบครั้งใหญ่ หลังจากธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ทำมาทั้งชีวิตล้มไม่เป็นท่า ทิ้งไว้เพียง “ใบหนี้มูลค่า 100 ล้านบาท” ที่กลายเป็นฝันร้ายของทั้งครอบครัว

นายสมพงษ์มีลูกทั้งหมด 4 คน แบ่งเป็นลูกชาย 3 คน ได้แก่ นายเอกชัย, นายวิทยา และ นายภาคิน ซึ่งต่างแยกย้ายไปมีครอบครัวและธุรกิจของตัวเอง ส่วนลูกสาวคนเล็กชื่อ น.ส.พิมพ์ใจ ศรีสุวรรณ อายุ 38 ปี ทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศธรรมดาในกรุงเทพฯ

วันที่พ่อชูใบหนี้กลางบ้าน

เหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นเมื่อปีที่ผ่านมา นายสมพงษ์เรียกลูกๆ ทุกคนกลับมาพูดคุยที่บ้านเกิด พร้อมหยิบเอกสารหนี้สินออกมาวางตรงหน้า เขาขอร้องลูกชายทั้งสามให้ช่วยกันรับผิดชอบหนี้บางส่วน เพื่อไม่ให้ทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวถูกยึด

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกลับทำให้หลายคนสะเทือนใจ ลูกชายทั้งสามปฏิเสธแทบจะทันที โดยให้เหตุผลว่าตนเองมีภาระครอบครัว มีหนี้ส่วนตัว และไม่สามารถแบกรับหนี้ก้อนมหาศาลนี้ได้
“ผมช่วยพ่อไม่ได้จริงๆ” คือคำพูดที่นายสมพงษ์ยังจำได้ไม่ลืม

ลูกสาวคนเดียวที่ไม่เดินหนี

ท่ามกลางความเงียบงัน พิมพ์ใจ ลูกสาวคนเล็ก กลับเป็นคนเดียวที่ลุกขึ้นมาบอกว่า
“หนูจะช่วยพ่อเอง เท่าที่หนูไหว”

แม้รายได้ของเธอจะไม่ได้สูง แต่พิมพ์ใจตัดสินใจนำเงินเก็บทั้งหมด ค้ำประกันทรัพย์สิน และผ่อนชำระหนี้บางส่วนแทนพ่อ โดยไม่เรียกร้องอะไรตอบแทน เธอเพียงบอกว่า “พ่อเลี้ยงหนูมา หนูขอเลี้ยงพ่อกลับ”

1 ปีแห่งความเหนื่อยล้า และความจริงที่ไม่มีใครคาดคิด

ตลอดระยะเวลา 1 ปี พิมพ์ใจใช้ชีวิตอย่างประหยัด ทำงานเสริมหลายอย่าง ขณะที่นายสมพงษ์ใช้ชีวิตด้วยความรู้สึกผิดและเจ็บปวดใจ แต่แล้วเรื่องราวก็พลิกผัน เมื่อมีเอกสารบางอย่างถูกเปิดเผย

ความจริงคือ หนี้ 100 ล้านบาทนั้น ไม่ได้เป็นหนี้ทั้งหมดที่ต้องชำระจริง ส่วนหนึ่งเป็นหนี้ที่อยู่ในกระบวนการฟ้องร้องและมีโอกาสสูงที่จะถูกปรับลดหรือยกเลิก เนื่องจากความผิดพลาดทางสัญญา อีกทั้งทรัพย์สินบางรายการที่ลูกชายเคยอ้างว่า “ไม่มีมูลค่า” กลับมีราคาสูงกว่าที่คิดมาก

บทเรียนราคาแพงของครอบครัว

เมื่อความจริงถูกเปิดเผย ลูกชายทั้งสามต่างรู้สึกเสียใจ แต่ความสัมพันธ์ในครอบครัวไม่อาจกลับไปเหมือนเดิมได้ทั้งหมด นายสมพงษ์ยอมรับว่า เงินอาจหามาใหม่ได้ แต่ “น้ำใจ” และ “ความกตัญญู” คือสิ่งที่เงินซื้อไม่ได้

เรื่องราวของครอบครัวศรีสุวรรณ กลายเป็นอุทาหรณ์ที่ทำให้สังคมตั้งคำถามว่า ในวันที่พ่อแม่ล้ม ใครกันแน่จะยังยืนอยู่ข้างๆ และบางครั้ง คนที่แบกภาระหนักที่สุด อาจไม่ใช่คนที่มีมากที่สุด แต่คือคนที่ “รัก” มากที่สุด