หลังเลิกเรียน หญิงสาววัยยังน้อยรีบวิ่งกลับบ้านทันที นั่งลงข้างเตียงที่คุ้นเคยแล้วกระซิบเบา ๆ ว่า
“หนูกลับมาแล้วนะ ลองกระพริบตาทักหนูหน่อยสิ…”
บนเตียง ชายหนุ่มนอนนิ่ง มีสายระโยงระยางพันรอบร่างกาย เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เขาค่อย ๆ กระพริบตาเล็กน้อย การตอบสนองเพียงนิดเดียวนี้ก็เพียงพอที่จะทำให้เธอยิ้มออกมา

ในวัยเพียง 21 ปี เธอเป็นทั้งนักศึกษามหาวิทยาลัยและผู้ดูแลคนรักตลอดเวลา ทุกวันเธอคอยนวดมือ นวดตัว เล่าเรื่องราวในรั้วมหาวิทยาลัยและเรื่องรอบตัวให้เขาฟัง เธอเชื่อว่า ตราบใดที่เธอยังพูด เขายังได้ยิน และสักวันหนึ่งเขาจะตอบเธอมากกว่านี้

ทั้งสองรู้จักกันตั้งแต่ยังเรียนอยู่ด้วยกัน ความรักของพวกเขาเรียบง่าย เรียกกันด้วยชื่อเล่นน่ารัก และมีสัญญาว่าจะสร้างครอบครัวร่วมกันหลังจากเธอเรียนจบ ชายหนุ่มเป็นคนอ่อนโยน ขยันทำงาน เก็บเงินทีละเล็กละน้อยเพื่ออนาคตร่วมกัน ความสุขเล็ก ๆ ของเขาคือการบอกกับคนในบ้านว่า เงินที่เก็บไว้ก็เพื่อคนที่เขารัก

แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น วันหนึ่งเขาทรุดลงกะทันหัน มีอาการชักและหมดสติ การผ่าตัดช่วยชีวิตเขาไว้ได้ แต่ทิ้งผลกระทบร้ายแรง ทำให้เขาอยู่ในภาวะคล้ายผู้ป่วยติดเตียง เส้นทางการฟื้นฟูยังอีกยาวไกล และอาจต้องใช้เวลาหลายปี

ครอบครัวของเขาซึ่งเดิมก็ไม่ได้มีฐานะดี ต้องเผชิญกับภาระค่าใช้จ่ายในการรักษาที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอไม่อาจทนเห็นคนรักขาดแคลนการดูแลได้ นอกจากเวลาเรียนและเฝ้าอยู่ข้างเตียง เธอจึงพยายามหาทางดูแลตัวเองและช่วยครอบครัว ด้วยการขายของออนไลน์ในยามค่ำคืน

ทุกคืนหลังจากจัดการเรื่องความสะอาดและอาหารให้เขาเรียบร้อย เธอนั่งอยู่หน้าจอโทรศัพท์จนดึก บางคืนขายได้เพียงไม่กี่ชิ้น บางคืนก็มากขึ้นเล็กน้อย แต่เธอไม่เคยยอมแพ้ เธอบอกว่า สิ่งที่ทำให้เธอเดินต่อได้คือการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ในแต่ละวันของเขา

เมื่อได้ยินเสียงของเธอ เขาพยายามกระพริบตาตอบ เมื่อกินอาหารแล้วมักจะสำลัก แต่พอได้ยินคำเตือน เขาก็พยายามควบคุมตัวเอง ปฏิกิริยาเพียงเล็กน้อยเหล่านี้คือความหวังที่ทำให้เธอไม่หยุดสู้

เรื่องราวของทั้งสองได้รับความเห็นใจจากผู้คนมากมาย การสนับสนุนที่เข้ามาทำให้การขายของของเธอเริ่มมั่นคงขึ้น ช่วยให้มีค่าใช้จ่ายสำหรับการรักษาต่อไป ครอบครัวทั้งสองฝ่ายเข้าใจและคอยอยู่เคียงข้าง เพียงขอให้เธอดูแลสุขภาพของตัวเอง เพื่อจะได้มีแรงเดินไปพร้อมกันในระยะยาว

แม้เวลาจะผ่านไป และยังไม่มีใครกล้ายืนยันว่าเขาจะฟื้นกลับมาได้สมบูรณ์เมื่อใด แต่สัญญาณดี ๆ ก็เริ่มปรากฏ หญิงสาวกุมมือที่ซูบผอมของคนรักไว้แน่น แล้วกระซิบเบา ๆ ว่า
“ไม่ว่าเธอจะกลับมาไม่เหมือนเดิมแค่ไหน ฉันก็ยังอยู่ตรงนี้ ฉันเชื่อว่าความรักของฉันมากพอที่จะปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมาได้…”