บทเรียนชีวิตนอกห้องเรียน แม่ให้ลูกสาว 10 ขวบ “พัก” จากโรงเรียนมาทำงาน แค่วันเดียวร้องไห้ลั่นสัญญา "จะตั้งใจเรียน" 

เป็นคนโตไม่เห็นสนุกเลย... ลูกสาว 10 ขวบ ขี้เกียจไปโรงเรียน แม่เลยให้ออกมา "ทำงาน" แบบคนโตๆ ผ่านไปไม่กี่วัน ร้องไห้วอนส่งกลับไปเรียน สัญญาจะเป็นตั้งใจเรียน แต่ชาวเน็ตไม่เห็นด้วยกับวิธีนี้

เรื่องราวของครอบครัวหนึ่งในมณฑลเหลียวหนิง ประเทศจีน กลายเป็นที่ถกเถียงในโลกออนไลน์ เมื่อคุณแม่ตัดสินใจให้ลูกสาววัย 10 ขวบ ที่มีนิสัยขี้เกียจเรียน หยุดพักการเรียนชั่วคราว แล้วออกมา "ทำงาน" ที่ร้านเบเกอรี่ของครอบครัวแทน วิธีการนี้เกิดขึ้นเพื่อลงโทษ และต้องการสอนให้ลูกสาวเห็นคุณค่าของความพยายามและเงินทอง

โดยปกติแล้ว การเลี้ยงดูบุตรหลานและการสั่งสอนความรู้นั้น พ่อแม่แต่ละคนย่อมมีแนวทางที่แตกต่างกัน เมื่อลูกไม่เชื่อฟัง หรือปฏิเสธที่จะตั้งใจเรียน พ่อแม่บางคนเลือกใช้การแนะนำอย่างอ่อนโยน แต่บางคนอาจเลือกใช้มาตรการที่เข้มงวด เพื่อให้ลูกหลาบจำและเชื่อฟังในที่สุด

บทเรียนชีวิตจากการ "ทำงาน" ของเด็กหญิง 10 ขวบ

ในวันแรกที่ลูกสาวได้สวมชุดทำงานและผ้ากันเปื้อน เธอรู้สึกตื่นเต้นกับบทบาทใหม่นี้มาก แต่ความตื่นเต้นนั้นอยู่ได้ไม่นาน เพราะหลังจากทำงานไปเพียงไม่กี่ชั่วโมง เด็กหญิงวัย 10 ขวบ ก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัวต่อความเหนื่อยล้า แม้จะเป็นงานเบา ๆ ที่เหมาะสมกับวัยก็ตาม เช่น การทำความสะอาดโต๊ะและการเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้า

การทำงานต่อเนื่องตลอดทั้งวัน ทำให้เธอต้องเดินกลับไปกลับมาจนร่างกายเหนื่อยล้า ในที่สุด หลังจากทำงานได้เพียงไม่กี่วัน เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ก็ถึงกับร้องไห้ออกมาด้วยความอ่อนเพลีย เธอวิงวอนขอให้แม่ส่งเธอกลับไปเรียนหนังสือที่โรงเรียนดังเดิม

ในคลิปที่คุณแม่บันทึกไว้ ลูกสาวร้องไห้และสัญญาว่า “หนูจะไม่ขี้เกียจอีกต่อไป หนูจะตั้งใจเรียน” ซึ่งเป็นประโยคน่าชื่นใจที่แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในคุณค่าของการเรียนรู้ที่ได้มาจากการทำงานจริง

ชาวเน็ตไม่เห็นด้วยกับการลงโทษด้วยวิธีนี้

หลังจากที่คุณแม่โพสต์คลิปดังกล่าวลงในโซเชียลมีเดีย ได้มีชาวเน็ตจำนวนมากเข้ามาแสดงความคิดเห็น ซึ่งหลายคนไม่เห็นด้วยกับวิธีการลงโทษนี้ โดยแนะนำให้ผู้ปกครองหันมาสื่อสารกับบุตรหลานให้มากขึ้น เพื่อค้นหาสาเหตุที่แท้จริงของการเบื่อโรงเรียน หรือผลการเรียนที่ไม่ดี เพื่อช่วยกันแก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุทันที

พ่อแม่ส่วนใหญ่มักคิดว่าสภาพแวดล้อมที่ดีของโรงเรียนเป็นปัจจัยสำคัญ แต่ในความเป็นจริงแล้ว องค์ประกอบด้านจิตใจและสภาพแวดล้อมอื่น ๆ ก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน เช่น ความอบอุ่นในครอบครัว การมีพ่อแม่คอยรับฟังและช่วยเหลือเมื่อเจอปัญหา หรือการที่ลูกสามารถอยู่ร่วมกับเพื่อนที่โรงเรียนได้อย่างมีความสุขโดยไม่ถูกรังแก

ดังนั้น การลงโทษด้วยวิธีที่ทำให้ลูกรู้สึกหงุดหงิด หรือการวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรงจึงไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด สิ่งที่เด็ก ๆ ต้องการมากที่สุดคือการปลอบโยนและกำลังใจจากพ่อแม่ มากกว่าการลงโทษเพื่อทำให้กลัว

อย่างไรก็ตาม ความคิดเห็นจากชาวเน็ตอีกคนได้แบ่งปันประสบการณ์ว่า ลูกของตนก็เรียนไม่เก่งเช่นกัน เมื่อลองพาไปทำงานหนักดู ลูกกลับชอบและไม่รู้สึกว่าเป็นการลงโทษเลย นั่นแสดงให้เห็นว่าเด็กแต่ละคนมีปฏิกิริยาตอบสนองที่แตกต่างกัน พ่อแม่จึงควรหาวิธีการสอนที่ชาญฉลาด และเหมาะกับบุคลิกภาพของลูกแต่ละคนอยู่เสมอ