ฉันกับนูเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย นูเป็นผู้หญิงที่นิสัยดี อ่อนโยน และมักจะคิดถึงคนอื่นก่อนเสมอ ฉันมักจะบอกเธอว่า “เธอต้องรู้จักรักตัวเองบ้าง” อย่ามัวแต่ใส่ใจความรู้สึกของคนอื่นจนลืมดูแลหัวใจของตัวเอง แต่ความคิดของนูกลับไม่เหมือนฉัน เธอบอกว่าการใช้ชีวิตโดยคิดถึงแต่ตัวเองเป็นเรื่องเห็นแก่ตัว และเธอทำแบบนั้นไม่ได้

ฉันโชคดีที่ได้แต่งงานกับผู้ชายดีๆ ที่รักและเอาใจใส่ฉัน ส่วนของนูนั้นต่างออกไป เธอโชคร้ายนิดหน่อยที่ได้แต่งกับผู้ชายเจ้าชู้ ชอบเที่ยวเล่นกับเพื่อน ไม่เคยสนใจภรรยาเลย แต่ถึงอย่างนั้น นูก็ยังคงคิดถึงสามีเสมอ กลัวเขาจะเสียหน้าในหมู่เพื่อน ฉันพูดเตือนเท่าไหร่เธอก็ไม่ฟัง จนสุดท้ายฉันก็ปล่อยวาง

ตอนนี้นูหย่ากับสามีแล้ว ฉันคิดว่าเธอคงเศร้า ร้องไห้ และหมดหวัง แต่กลับไม่เป็นอย่างนั้นเลย เธอตัดผมสั้น ดูมั่นใจและแข็งแกร่งขึ้นมาก พร้อมประกาศว่าจะใช้ชีวิตใหม่ ไม่ยอมอ่อนแอหรือยอมคนอีกต่อไป ฉันดีใจที่เห็นเธอเปลี่ยนไป แต่เพื่อนอีกคนกลับเตือนฉันว่า “ระวังหน่อยนะ เธอกำลังเอาเนื้อไปแขวนปากแมว” เพราะสามีฉันก็เป็นผู้ชาย อาจเผลอใจให้ความแปลกใหม่ได้ง่ายๆ

คำพูดนั้นทำให้ฉันรู้สึกหวั่นไหวและไม่สบายใจ ฉันจึงตัดสินใจแอบติดกล้องวงจรปิดในบ้าน เพื่อดูว่ามีอะไรผิดปกติหรือไม่ ตลอดสัปดาห์ฉันไม่เห็นสิ่งใดน่าสงสัยเลย นูแวะมาบ้านเฉพาะเวลาที่ฉันอยู่ด้วย และปกติก็ไม่เห็นเธอมาเลย

จนกระทั่งบ่ายวันนี้ ฉันเปิดกล้องดูและตกใจสุดขีดเมื่อเห็นนูอยู่ในบ้านของฉัน ใส่ชุดกระโปรงสั้น และสามีของฉันก็อยู่บ้าน ทั้งสองคนนั่งใกล้กันมาก ก้มดูโทรศัพท์ด้วยกัน ฉันโกรธจนแทบควบคุมตัวเองไม่ได้ รีบวิ่งกลับบ้านด้วยหัวใจที่สั่นระรัว

ฉันเปิดประตูเข้าไปพร้อมเตรียมใจจะ “จัดการ” แต่สิ่งที่เห็นทำให้ฉันชะงักไปหมด — สามีฉันกับนูกำลังช่วยกันเป่าลูกโป่ง ตกแต่งห้องรับแขก เขียนคำว่า “Happy Birthday” ฉันถึงกับอึ้ง เพราะลืมไปเลยว่าวันนี้เป็นวันเกิดของตัวเอง

ทั้งสองคนหันมามองฉันด้วยความตกใจ พวกเขากำลังเตรียมเซอร์ไพรส์วันเกิดให้ฉันแท้ๆ แต่ฉันกลับระแวงและหึงหวงอย่างไม่มีเหตุผล

คืนนั้นฉันมีวันเกิดที่อบอุ่นและเต็มไปด้วยความรัก แต่ในใจลึกๆ ฉันยังไม่อาจลืมภาพสามีและนูนั่งใกล้กัน หัวเราะคุยกันอย่างสนิทสนมได้ ฉันควรจะพูดเตือนสามีไว้ก่อนดีไหม เพื่อให้เขาเข้าใจและรู้ว่าควรมีขอบเขตแค่ไหน… ฉันยังรู้สึกกลัวและไม่แน่ใจเลยจริงๆ