ในยามเช้าที่เมืองแห่งตลาดสดเสียงรถเข็นเริ่มคึกคักก่อนดวงอาทิตย์ขึ้น เราเดินฝ่าแสงไฟนีออนสีเหลืองนวลไปยังแผงขายหมู สายลมยามเช้าพาเอาความเย็นจางๆ ที่ปลุกให้เราตื่นตั้งแต่ตีห้า ที่นี่เป็นจุดเริ่มต้นของการตามหา “ขุมทรัพย์” ที่ซ่อนอยู่ในหมู ซึ่งไม่ใช่ทองคำ ไม่ใช่เพชรพลอย แต่เป็นชิ้นเนื้อหมูเล็กๆ ที่มีคุณค่าในมุมมองของคนซื้อของสด
ในร้านขายหมูแผงหนึ่ง เจ้าของร้านยิ้มทักทายลูกค้าอย่างเป็นกันเอง แต่ละตัวของหมูที่วางอยู่มีน้ำหนักเพียงไม่กี่ขีด หากจะเรียกว่า “ขุมทรัพย์” ก็ไม่ผิดนัก เพราะรสชาติ ความสดใหม่ และความหายากของชิ้นเนื้อเหล่านี้ คือสิ่งที่ผู้ซื้อหลายคนถือเป็นสมบัติอย่างหนึ่ง จากที่ผมสังเกตเห็น ลูกค้าต่างพากันมาถึงตลาดตั้งแต่ตีห้า เพื่อให้ได้เลือกชิ้นที่ดีที่สุด และการเลือกชิ้นที่ดีที่สุดไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องอาศัยความเร็ว ความช่างสังเกต และความสม่ำเสมอของร้านค้า

เหตุผลที่ทำให้ชิ้นเนื้อหมูแต่ละตัวถูกเรียกว่า “ขุมทรัพย์” ก็เพราะว่า มันถูกคัดสรรมาอย่างพิถีพิถัน เลือกหมูที่เลี้ยงในฟาร์มที่ดูแลอย่างดี ฤดูไหนที่หมูโตเร็วหรือช้า ก็มีผลต่อคุณภาพของเนื้อ เจ้าของร้านจะเลือกจากลักษณะภายนอก เช่น เนื้อแน่น สีชมพูอ่อน มีชั้นไขมันบาง ๆ ที่ให้รสชาติหอมมัน ซึ่งชิ้นเหล่านี้เมื่อผ่าสมรรถภาพออกแล้ว จะขายได้ในทันที ลูกค้ารู้ดีจึงรีบมาตั้งแต่เช้าตรู่ หากมาสาย – แม้เพียงช้ากว่าไม่กี่นาที ชิ้นที่ดีที่สุดอาจถูกเลือกไปแล้ว
ผมเคยไปตลาดนั้นหลายครั้ง แต่ครั้งล่าสุดคือวันที่อากาศเย็นกว่าปกติ คนขายเริ่มเรียกลูกค้าตั้งแต่ตีห้า ผมเดินผ่านกลิ่นสดของหมู กลิ่นหอมของชั้นไขมัน และเสียงคุยกันของพ่อค้าแม่ค้าว่า “ตัวนี้ดีมากเลย” “อยากได้ไหมจ๊ะ” บรรยากาศแบบนี้ให้ความรู้สึกเหมือนการล่าขุมทรัพย์จริง ๆ ทุกคนตั้งใจมาเพื่อชิ้นที่ดีที่สุด และรู้ว่าหากยืนรอช้าแม้เพียงนาทีเดียว ก็อาจเสียโอกาส
เมื่อได้ชิ้นที่ถูกใจแล้ว ผมเดินกลับบ้านในยามที่แสงแรกของวันเริ่มลอดผ่านหลังคาตลาด ในใจมีความรู้สึกว่า แม้จะเป็นแค่หมู “ไม่กี่ขีด” ก็ตาม แต่คุณค่าที่อยู่ในนั้นมันมากกว่าน้ำหนักของเนื้อ มันคือความตั้งใจ ความพิถีพิถัน และโอกาสในการได้รับสิ่งที่ดี เหมือนกับคนขุดพบทรัพย์ในดิน อย่างเงียบ ๆ แต่มีความหมายอย่างยิ่ง
ท้ายที่สุด การไปตลาดแต่เช้าเพื่อรอชิ้นหมูที่ดีนั้น ไม่ใช่เพียงเรื่องของการซื้อขาย แต่เป็นพิธีเล็ก ๆ ที่เชื่อมโยงคนกับคน พ่อค้า–แม่ค้า ผู้เลือกซื้อ และแม้แต่หมูที่ถูกเลือก ในสายตาของผมกลายเป็น “ขุมทรัพย์” ที่ซ่อนอยู่จริง ๆ แม้จะมีเพียงไม่กี่ขีดก็ตาม
ดังนั้น ถ้าคุณอยากมาเป็นส่วนหนึ่งของพิธีนี้ จงตั้งนาฬิกาไว้ตีห้า เดินออกจากบ้านในฝันของคุณ และมุ่งหน้าสู่ตลาด เพราะขุมทรัพย์นั้นอาจรอคุณอยู่ในหมูตัวหนึ่งที่กำลังรอถูกเลือก