เพื่อนบ้านมักพูดเล่นว่า “บ้านของนางแทมมีอัญมณีสองชิ้น แต่ชิ้นหนึ่งเป็นเพชร และอีกชิ้นเป็นอะเกต” พี่สาวคนโต - เล - สวย ฉลาด พูดจาคล่องแคล่ว เธอได้รับการยกย่องว่าเป็นสาวงามแห่งหมู่บ้านตั้งแต่เด็ก ส่วนฉัน - ผิวคล้ำ หุ่นเล็ก เงียบขรึม อยู่ภายใต้เงาอันเปล่งประกายของน้องสาวเสมอ

เลมีความภูมิใจเสมอ เธอให้สิทธิ์ตัวเองในการเลือกสิ่งที่ดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า โทรศัพท์ หรือแม้แต่ผู้ชาย เธอเคยพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า:
สาวสวยต้องแต่งงานกับผู้ชายรวย ทำไมต้องรักเมื่อคุณจนล่ะที่รัก?

ฉันเพียงแค่ยิ้มอย่างอ่อนโยน โดยไม่โต้แย้ง

เมื่อทั้งสองสาวอยู่ในวัยที่สามารถแต่งงานได้ เลก็ได้รู้จักกับตวน ลูกชายของผู้อำนวยการบริษัทอสังหาริมทรัพย์แห่งหนึ่ง บ้านหลังใหญ่ รถใหญ่ เงินทองมากมาย ส่วนตัวฉันนั้น เธอเลือกนายลอง ช่างซ่อมรถบ้าน ซื่อสัตย์แต่เชื่องช้า มีรูปร่างหน้าตาที่ไม่มีใครชื่นชมได้ คนเขาพูดกันว่า "สาวสวยอย่างเลแต่งงานกับคนรวย แล้วเมียก็เหมาะมาก!"

จิงห์เล เคยพูดติดตลกไว้ว่า:
– ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันคงยอมอยู่เป็นโสดดีกว่าแต่งงานกับผู้ชายคนนั้น

แต่ฉันตอบอย่างอ่อนโยนว่า:
– คุณแต่งงานเพื่อเงิน แต่ฉัน… ฉันต้องการใครสักคนที่รักฉัน

งานแต่งงานของเลเป็นงานที่หรูหราและมีแขกผู้มีเกียรติมากมาย สื่อท้องถิ่นรายงาน งานแต่งงานของฉันจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายที่สนามหญ้า และมีฝนปรอยๆ แต่ในรูปถ่ายงานแต่งงานที่แขวนอยู่บนผนัง ทุกคนก็สามารถเห็นได้ชัดเจน: ฉันยิ้มอย่างมีความสุข ในขณะที่เล - ในรูปถ่ายงานแต่งงานที่ถ่ายที่รีสอร์ท 5 ดาว - มีบางอย่าง... เย็นชา

ไม่มีใครรู้ว่าคืนหลังงานแต่งงานของเล ได้เกิดฝันร้ายขึ้น

ช่วงเวลานั้น ฉันได้พักอยู่ที่บ้านแม่ของเธอสองสามวัน ก่อนที่จะตามสามีของเธอกลับบ้าน ขณะที่เล่อเหนื่อยจากการต้อนรับแขก สามีของเธอ - ตวน - กลับบ้านก่อน เขาได้ดื่มไปมากจนเลือดเดือด เมื่อเขาเห็นฉันกำลังซักผ้าเช็ดตัวอยู่ในสวนหลังบ้าน ตาของเขาก็เริ่มขุ่นมัว

เขาพาฉันเข้าไปในห้องเก็บของซึ่งมืดและไม่มีใครได้ยิน ฉันดิ้นรนและร้องไห้ แต่เขาห้ามไว้และเยาะเย้ย:
– คุณดีกว่าน้องสาวใจร้ายของคุณมากนะ…

ฉันเหนื่อยมาก. เมื่อทุกอย่างจบลง เธอก็ตัวสั่น จับบาดแผลไว้ และนั่งอยู่บนพื้นเย็นๆ เธอไม่ได้บอกใครเลย ฉันไม่อยากทำลายความสุขของเธอ และไม่อยากทำร้ายแม่ของเธอ เธอเงียบไป…ราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

เวลาผ่านไปเร็วมาก ฉันแต่งงานแล้วและอาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็ก ลอง - สามีที่ยากจนและซุ่มซ่าม - เป็นคนอ่อนโยนและดูแลภรรยาอย่างเต็มใจเสมอ แม้ว่าชีวิตจะยากลำบากแต่ฉันยังคงยิ้มได้เยอะมาก เธอคิดว่าทุกอย่างจะผ่านไป...

เมื่อลูกสาวของฉันตั้งครรภ์ ทั้งครอบครัวก็มีความสุข เก็บรักษาทุกเม็ดทุกมื้อมานาน เขาดีใจมากจนร้องไห้เมื่อได้ยินเสียงหัวใจทารกเต้นเป็นครั้งแรก

วันที่น้องมายเกิด ทั้งครอบครัวก็มารวมตัวกันที่โรงพยาบาล เด็กเพิ่งเกิด คุณหมอจึงมองดูเขาด้วยตาโต:
– โอ้พระเจ้า มันช่างสวยงามเหลือเกิน!

พยาบาลจึงหามออกมาทั้งครอบครัวตกตะลึง ทารกมีผิวขาวอมชมพู ตาโตเหมือนตุ๊กตา สันจมูกสูง และมีรูปลักษณ์ผสมเชื้อชาติ ทุกคนพึมพำว่า:
– ไม่เหมือนพ่อเลย…
- สามีของเธอมีผิวคล้ำและมีใบหน้าเหลี่ยม เด็กคนนี้มันจะเหมือนเขาได้ยังไง

 

ข่าวลือเริ่มแพร่กระจายออกไป ญาติแอบตรวจดีเอ็นเอ ผลลัพธ์: ลูกไม่ใช่ลูกของลอง

ยาวนานราวกับโดนฟ้าผ่า เขาโขกหัวตัวเองกับกำแพงด้วยความไม่เชื่อ สำหรับฉัน… เธอนั่งเงียบๆ ตาของเธอว่างเปล่า

แม่สามีขี้โมโห:
คุณหลอกลูกชายของฉันแล้ว! ไอ้สารเลวเอ๊ยกล้าที่จะบอกว่าฉันเป็นครอบครัวของคุณเหรอ?
เธอโยนเสื้อผ้าของฉันออกจากบ้าน นั่งลงใต้ระเบียงนานโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ฉันไม่ขอร้อง เธอเพียงกอดลูกน้อยและจากไปอย่างเงียบๆ ท่ามกลางสายฝนต้นฤดูหนาว

ฉันเช่าห้องเล็กๆอยู่ในซอย เธอทำงานเป็นลูกจ้างรายวันและดูแลลูกๆ ของเธอในเวลากลางคืน แม้ว่ามันจะยากแต่เธอก็ไม่เคยบ่น เด็กชายฟุกเติบโตมาอย่างฉลาดหลักแหลมและมักถามตัวเองว่า:
- แม่ครับ พ่อผมอยู่ไหน?

ฉันกัดริมฝีปากของเธอแล้วหันหน้าออกไป เธอไม่เคยตอบกลับ

วันหนึ่งเลได้พบกับน้องสาวของเธอโดยบังเอิญในซุปเปอร์มาร์เก็ต เมื่อเห็นเธอหน้าซีดและอุ้มลูกไว้เพียงลำพัง เธอจึงประหลาดใจ:
- ของฉัน? ว่าไง?

ฉันเพียงแค่ก้มหัวและหลีกเลี่ยงไม่ให้มองตา แต่ฟุกตัวน้อยมองขึ้นมาแล้วร้องว่า:
– แม่คะ เด็กผู้หญิงคนนั้นหน้าเหมือนหนูมากเลย!

เล่อถึงกับพูดไม่ออก ใบหน้าของเด็กน้อย… ดูเหมือนใบหน้าของตวน – สามีของเธอทุกประการ ครั้งละหนึ่งจังหวะ เธอตกใจมากและสั่นไปทั้งตัว

คืนนั้นเธอค้นโทรศัพท์ของสามีในขณะที่เขานอนหลับสนิท ในแฟ้มภาพเก่ามีวิดีโอสั้นๆ ที่บันทึกไว้อย่างลับๆ น้ำตาไหลไม่หยุด: ตวนถ่ายวิดีโอตัวเองขณะข่มขืนมายในคืนนั้น เป็นการอวดเก่ง

เล่อหมดสติ อาเจียน น้ำตาไหลไม่หยุด

วันรุ่งขึ้น เลก็มาหามาย เธอคุกเข่าลงต่อหน้าฉันพร้อมสะอื้นไห้:
– ทำไม… ทำไมคุณไม่พูดอะไรเลยล่ะ?
ฉันมองดูเธอด้วยความเหนื่อยล้า:
- ฉันไม่อยากให้คุณต้องทนทุกข์ทรมาน. ฉันคิดว่า…มันคงลืมไปได้ แต่ฉัน…จะไม่ปล่อยให้คุณลืม

เลฟ้องหย่า เธอให้การกับตำรวจ ตวนถูกจับกุมและถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานความรุนแรงในครอบครัว การพิจารณาคดีถูกปิดลง ความคิดเห็นของประชาชนก็ระเบิดขึ้น

ในคุก ตวนถูกตีจนเป็นอัมพาต ชายที่เคยหยิ่งยะโสตอนนี้กลับคลานไปบนพื้นกระเบื้องเย็นๆ พร้อมส่งเสียงครางเหมือนสุนัข

สำหรับฉัน เธอได้รับการเคลียร์แล้ว ลองมาหาเธอ ขอโทษเธอด้วยน้ำตา ต้องการรับเธอและลูกกลับคืน แต่ฉันกลับส่ายหัว:
- ฉันแบกแผลนี้ไปตลอดชีวิต คุณสมควรได้รับผู้หญิงที่ดีกว่านี้

เธอพาลูกของเธอไปและทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง

หลังจากออกจากเมืองแล้ว ไมก็พาฟุกไปใช้ชีวิตในชนบทชายฝั่งทะเลเล็กๆ ที่ไม่มีใครรู้เรื่องราวเก่าๆ เหล่านั้น เธอเช่าบ้านฟางราคาถูกและสมัครงานเป็นพนักงานล้างจานในร้านอาหาร แม้งานจะหนักแต่ก็ได้รับความสงบสุขและดวงตาที่แจ่มใสของลูกทุกวัน

น้องฟุกกำลังโตแล้ว