คุณพ่อของฉันชื่อน้ำ เขาอายุ 65 ปีในปีนี้ เขาเป็นคนเข้มแข็ง ประสบกับพายุมากมายในชีวิต แต่ยังคงมีจิตใจมองโลกในแง่ดีอยู่เสมอ แม่ของฉันเสียชีวิตตอนที่พี่ชายและฉันยังเด็ก พ่ออยู่คนเดียวและเลี้ยงดูพวกเราจนเติบโต พ่อปฏิเสธที่จะแต่งงานใหม่ โดยบอกว่าไม่ต้องการใครอยู่เคียงข้าง แค่เราสองคนก็เพียงพอแล้ว

อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเราต่างมีครอบครัวของตัวเองแล้ว ฉันกับพี่ชายก็เริ่มกังวลเกี่ยวกับพ่อ เมื่อพ่อแก่ พ่อพูดน้อยลงและดูเหมือนจะเหงาขึ้น เราเห็นพ่อชอบนั่งที่หน้าต่างได้เป็นชั่วโมงๆ โดยมองออกไปไหนและไม่พูดอะไรสักคำ ทุกครั้งที่พี่ชายหรือฉันมาเยี่ยม พ่อจะยิ้มอย่างมีความสุข แต่เมื่อเราไปแล้ว พ่อจะกลับมาเงียบเหงาเหมือนเดิม

เราทนไม่ได้ที่เห็นพ่ออยู่คนเดียวแบบนี้ตลอดไป หลังจากตกลงกันแล้ว ฉันกับพี่ชายตัดสินใจหาหญิงสาวมาดูแลพ่อ ตอนแรกพ่อคัดค้านอย่างหนักโดยบอกว่าเขาแก่แล้วและไม่จำเป็นต้องแต่งงานใหม่ แต่หลังจากที่พยายามคุยกับพ่อ เราก็สามารถโน้มน้าวใจพ่อได้ เราบอกว่าที่เราทำเพื่อจะดีกับพ่อและเราด้วย เราไม่อยากให้พ่อต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียวในวัยชราโดยไม่มีใครพูดคุยหรือดูแล

ในที่สุดพ่อก็ตกลง หลังจากค้นหามานาน ในที่สุดเราก็ได้เลือกผู้หญิงคนหนึ่งชื่อดุง ซึ่งอายุน้อยกว่าพ่อ 20 ปี คุณดุงเป็นผู้หญิงสุภาพ ซื่อสัตย์ ทำงานเป็นครูสอนเด็กอนุบาล ดุงอายุมากแล้วแต่ยังไม่เคยแต่งงาน เธอบอกว่าเธอเต็มใจที่จะดูแลพ่อของเราตลอดชีวิต

วันแต่งงานของพ่อจัดขึ้นในบรรยากาศคึกคักและสนุกสนาน ทั้งฉันและพี่ชายรู้สึกตื่นเต้นและตั้งตารอที่จะให้วันสำคัญของพ่อสมบูรณ์แบบ ทั่วทั้งหมู่บ้านเล็กๆ แห่งนี้ ทุกคนต่างพูดถึงงานแต่งงานของชายชราวัย 70 ปีกับเจ้าสาวที่อายุน้อยกว่า 20 ปี ตอนแรกเราก็กลัวคนนินทา แต่กลายเป็นว่าทุกคนใครต่างก็ดีใจและยินดีกับพ่อเรา

พ่อใส่สูทใหม่ ดูเด็กลงมาก หลังจากใช้ชีวิตเรียบง่ายประหยัดๆ มานาน วันนี้พ่อเราได้แต่งตัวเรียบร้อย เดินลงไปตามทางเดินด้วยใบหน้าที่สดใส ราวกับว่าพ่อกลับเป็นชายหนุ่มอีกครั้ง ฉันยืนอยู่ข้างๆ มองดูพ่อยิ้มและกระสับกระส่าย ดวงตาพ่อเต็มไปด้วยความตื่นเต้นแต่ก็มีความกังวลเล็กน้อยด้วยเช่นกัน

 

ดุง เจ้าสาวของพ่อ สวมชุดอ่าวหญ่ายสีขาวบริสุทธิ์ เรียบง่ายแต่หรูหรา เธอดูขี้อายขณะเดินอยู่ข้างๆ พ่อเรา โดยมีท่าทางอ่อนโยนและนุ่มนวลในทุกย่างก้าว ฉันเห็นเธอหันไปมองพ่อเป็นครั้งคราว ดวงตาเต็มไปด้วยความเขินอายแต่มีความสุขด้วย ภาพที่เห็นทำให้ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งใจ เพราะคิดว่าทุกอย่างคงจะดีกับพ่อแล้ว

หลังจากแต่งงานแล้วทั้งคู่ก็ขึ้นไปที่ห้องหอ งานแต่งงานเป็นไปอย่างเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความสุข ทั้งครอบครัวและญาติพี่น้องดีใจที่พ่อของเราได้พบเพื่อนใหม่ในวัยชรา พ่อเราะและดื่มฉลองกับทุกคนตลอดงาน ฉันไม่เคยเห็นพ่อดีใจขนาดนี้มาก่อน

งานแต่งจบลงและทุกคนก็ทยอยออกไป แม้ว่าพ่อจะอายุมากแล้ว แต่ยังมีท่าทีร่าเริง พ่อพาดุงเข้าไปในห้องหอด้วยความรีบร้อนราวกับกลัวว่าจะมีใครมาจับตัวเธอไป เรายืนดูและหัวเราะอยู่กับตัวเอง เพราะเห็นว่าพ่อระสับกระส่ายเหมือนชายหนุ่ม ฉันก็ล้อเล่นกับพี่ชายของฉันเช่นกัน:

ดูพ่อสิ เขาดูเครียดมากกว่าตอนที่เราแต่งงาน
พี่ชายฉันหัวเราะเสียงดัง ตบไหล่ฉันแล้วพูดว่า:

พ่อเราแก่แล้วแต่ยังแข็งแรงมากเนาะ!
เราคิดว่าทุกอย่างคงจะดี แต่ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา ขณะที่ทุกคนหลับกันหมดแล้ว จู่ๆ ดุงก็ร้องไห้ออกมาจากห้องหอ เสียงกรีดร้องนั้นดังมากจนทำให้เราตกใจและตื่นขึ้น

แต่งงานกับภรรยาอายุน้อย | ข่าวเด่นประเด็นร้อนประจำวัน | เจียดิงห์.suckhoedoisong.vn

เรารีบวิ่งไปทางห้องหอ เคาะประตูแล้วเรียก:

พ่อ! ว่าไง?
ไม่มีใครตอบ ได้ยินเพียงเสียงสะอื้นของดุงเท่านั้น ทั้งครอบครัวต่างเป็นกังวล ฉันจึงผลักประตูเปิดและรีบวิ่งเข้าไป ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้ฉันยืนนิ่ง

ดุงนั่งขดตัวอยู่ในมุมห้อง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา มือของเธอสั่นขณะที่เธอกอดเข่าของเธอไว้แน่น เธอมีท่าทางหวาดกลัวและเสียสติไปเลย พ่อของฉันนั่งอยู่บนเตียง เสื้อผ้าของเขายุ่งเหยิง ใบหน้าดูสับสนและงุนงง ห้องทั้งหมดเต็มไปด้วยความเงียบที่น่าอึดอัดและตึงเครียด

เกิดอะไรขึ้นคะ? – ฉันถามด้วยความตื่นตระหนก โดยมองจากพ่อไปที่มูล
ดุงไม่ตอบทันที เพียงแต่ยังคงร้องไห้ต่อไป แต่เสียงของเธอก็แผ่วเบาลง:

ฉัน… ฉันไม่สามารถ…
พ่อของฉันหน้าแดงและพูดติดขัด:

พ่อ… พ่อไม่ได้หมายความถึงเรื่องเลวร้ายอะไร พ่อแค่…
เขาหยุดชะงักโดยหลบตาฉัน ฉันเริ่มเข้าใจแล้วว่าบางทีพ่อคงทำอะไรบางอย่างให้ดุ้งกลัว ฉันเดินเข้าไปใกล้ดุงแล้วถามอย่างอ่อนโยนว่า:

น้าดุง เล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น?
น้าดุงเงยหน้าขึ้น ตาแดง น้ำเสียงสะอื้นไห้:

ลุงน้ำ…ไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันแค่... ฉันไม่สามารถชินกับมันได้... ฉันไม่สามารถชินกับมันได้
ฉันหันไปมองพ่อ เห็นเขาก้มหัวเงียบๆ ไม่พูดอะไรอีก ฉันเริ่มสัมผัสได้ถึงความอึดอัดระหว่างพวกเขาสองคน บางทีคืนแต่งงานอาจเป็นความท้าทายที่ใหญ่เกินไปสำหรับทั้งพ่อและดุง

หลังจากนั้น เราพาดุงออกไปข้างนอกเพื่อให้เธอตั้งสติ พ่อนั่งอยู่ในห้อง มือของเขาสั่นและจับกัน ไม่สามารถพูดอะไรได้อีก