โรคหัดเป็นโรคติดต่อที่เกิดจากไวรัสที่สามารถส่งผลกระทบร้ายแรงต่อร่างกายมนุษย์ โดยเฉพาะในเด็กและผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอ เกิดจากไวรัสหัดที่แพร่กระจายผ่านละอองฝอยจากการไอหรือจาม และยังคงเป็นสาเหตุหลักของการเสียชีวิตที่สามารถป้องกันได้ด้วยวัคซีนทั่วโลก แม้ว่าจะมีวัคซีนที่มีประสิทธิภาพสูงก็ตาม การเข้าใจว่าโรคหัดทำอะไรกับร่างกายของคุณจึงเป็นสิ่งสำคัญในการตระหนักถึงความร้ายแรงของโรคและความสำคัญของการฉีดวัคซีน

เมื่อไวรัสหัดเข้าสู่ร่างกาย มักผ่านทางจมูกหรือปาก มันจะเริ่มทำซ้ำในส่วนหลังของลำคอ ปอด และระบบน้ำเหลือง ระยะฟักตัวจะใช้เวลาประมาณ 10 ถึง 14 วัน ในช่วงนี้ผู้ติดเชื้อมักไม่มีอาการแต่สามารถแพร่เชื้อได้แล้ว เมื่อไวรัสแพร่กระจาย มันเริ่มกดทับระบบภูมิคุ้มกันและทำให้เกิดอาการต่างๆ

อาการแรกของโรคหัดคล้ายกับอาการของหวัดทั่วไป ได้แก่ ไข้สูง ไอ น้ำมูก ตาแดงและน้ำตาไหล อาการที่บ่งชี้เฉพาะของโรคหัดคือการปรากฏของ จุดโคปลิก ซึ่งเป็นจุดสีขาวเล็กๆ ที่พบภายในปาก โดยปกติจะอยู่ที่เยื่อบุด้านในของแก้ม ปรากฏขึ้นหนึ่งหรือสองวันก่อนที่ผื่นลักษณะเฉพาะจะปรากฏ

หลังจากนั้นไม่กี่วัน ผื่นสีแดงและเป็นจุดๆ จะเริ่มปรากฏขึ้น โดยเริ่มจากใบหน้าและค่อยๆ แพร่กระจายลงไปยังส่วนอื่นๆ ของร่างกาย ผื่นนี้มักอยู่ประมาณห้าถึงหกวัน ในช่วงนี้ ไข้สามารถสูงมากถึง 104°F (40°C) เลยทีเดียว ผื่นและไข้ที่ไม่สบายเหล่านี้เป็นเพียงสัญญาณภายนอกของความเสียหายที่โรคหัดกำลังทำภายในร่างกาย

หนึ่งในผลกระทบที่อันตรายที่สุดของโรคหัดคือการ กดทับระบบภูมิคุ้มกัน ไวรัสจะทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาว ซึ่งเป็นเซลล์สำคัญในการต่อสู้กับการติดเชื้อ ผลกระทบจากการกดทับระบบภูมิคุ้มกันนี้อาจอยู่ได้นานหลายสัปดาห์หรือหลายเดือนหลังจากที่อาการภายนอกหายไป ทำให้บุคคลนั้นเสี่ยงต่อการติดเชื้ออื่นๆ ที่เคยมีภูมิคุ้มกันมาก่อน

โรคหัดยังสามารถนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนที่ร้ายแรง โดยเฉพาะในเด็กเล็ก ผู้หญิงตั้งครรภ์ และผู้ที่มีภูมิคุ้มกันอ่อนแอ ภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้รวมถึง ปอดบวม ท้องเสียรุนแรง การติดเชื้อหู และเยื่อหุ้มสมองอักเสบ ซึ่งเป็นการอักเสบของสมองที่อาจทำให้สมองเสียหายถาวรหรือเสียชีวิต ในประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งการเข้าถึงโภชนาการและการดูแลสุขภาพมีจำกัด โรคหัดสามารถทำให้เสียชีวิตได้มากยิ่งขึ้น ตามข้อมูลขององค์การอนามัยโลก โรคหัดทำให้เกิดการเสียชีวิตมากกว่า 136,000 รายทั่วโลกในปี 2022 โดยส่วนใหญ่เป็นเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี

ผลกระทบระยะยาวของโรคหัดก็เป็นเรื่องที่น่ากังวลเช่นกัน ภาวะที่หายากแต่ร้ายแรงที่เรียกว่า โรคสมองอักเสบชนิดซับอคิวท สเคอโรซิง (SSPE) สามารถพัฒนาได้หลายปีหลังจากที่บุคคลนั้นหายจากโรคหัด SSPE เป็นความผิดปกติของสมองที่ทำให้เกิดการเสื่อมถอยทางสติปัญญา ชัก และในที่สุดเสียชีวิต แม้ว่าจะหายาก แต่ภาวะนี้แสดงให้เห็นว่าไวรัสหัดสามารถเป็นอันตรายได้แม้หลังจากการติดเชื้อครั้งแรก

ข่าวดีคือโรคหัดสามารถป้องกันได้ วัคซีน MMR ซึ่งป้องกันโรคหัด คางทูม และหัดเยอรมัน มีความปลอดภัยและมีประสิทธิภาพมากกว่า 97% หลังจากได้รับวัคซีนสองโดส การฉีดวัคซีนอย่างแพร่หลายไม่เพียงแต่ปกป้องบุคคล แต่ยังช่วยสร้าง ภูมิคุ้มกันฝูง ซึ่งลดโอกาสในการระบาดและปกป้องผู้ที่ไม่สามารถรับวัคซีน aus medical reasons

สรุปแล้ว โรคหัดไม่ใช่แค่โรคที่พบในเด็ก แต่เป็นโรคร้ายแรงและบางครั้งถึงขั้นเสียชีวิตที่สามารถทำลายระบบภูมิคุ้มกันและอวัยวะอื่นๆ ได้ การเข้าใจว่าโรคหัดทำอะไรกับร่างกายของคุณควรเป็นเครื่องเตือนใจที่แข็งแกร่งถึงความสำคัญของการฉีดวัคซีนและความพยายามด้านสาธารณสุขในการป้องกันการแพร่กระจาย