เปิด 3 สาเหตุ รักแร้คาร์บอน เกิดขึ้นได้อย่างไร ขัดให้ตายก็ไม่ออก แนะวิธีทำอย่างไรให้หาย ต้องออกกำลังกาย-ควบคุมน้ำหนักเท่านั้น

เพจ Tensia เผยถึงสาเหตุการเกิดรักแร้คาร์บอน ความว่า รักแร้คาร์บอน คล้ายๆ คอคาร์บอน เพราะมันคือโรคผิวหนังช้าง (Acanthosis nigricans) เกิดจากดื้ออินซูลิน ผิวหนังหนา+คล้ำ ดังนั้นขัดให้ตายก็ไม่ออก ลดน้ำหนักเท่านั้นคือคำตอบ



ภาวะนี้มักพบในคนที่มีน้ำหนักเกินค่อนข้างมาก จะมีผิวหนังหนาขึ้น บางทีเป็นก้อนกลมๆ เล็กๆ ขึ้นมา สีออกไปทางน้ำตาลเข้มมากจนถึงดำเลย มักขึ้นตามข้อพับ พบบ่อยที่รอบคอ และรักแร้

อาจจะต้องแยกจากการคล้ำเฉยๆ จากบริเวณจุดซ่อนเร้น อันนั้นจะออกไปทางสีน้ำตาลเข้มเฉยๆ ไม่มีหนาตัวขึ้น ไม่มีก้อนกลมๆ แบบในภาพ

ไม่ว่าจะคาร์บอนที่ไหน ก็เกิดจากขั้นตอนดังนี้

กินเยอะ + ไม่ออกกำลังกาย + พันธุกรรม

สะสมไขมันในร่างกายมาก
เซลล์ไขมันบวมเป่งจนเบียดกันจน stress
หลั่งสารก่ออักเสบ IL-1, TNF-a, resistin
ร่างกายทั้งร่างอักเสบแบบอ่อนๆ เรื้อรัง
ตับและกล้ามเนื้อเริ่มดื้อต่อคำสั่งอินซูลิน
น้ำตาลในเลือดเริ่มสูงขึ้น
ตับอ่อนไม่ยอม หลั่งอินซูลินมากขึ้น (Hyperinsulinemia)
อินซูลินกระตุ้นผิวหนังอย่างรุนแรง ทั้งโดยตรง และโดยอ้อมผ่าน IGF-1
เซลล์หนังกำพร้าแบ่งตัวมากขึ้น พร้อมกับ เซลล์ melanocyte สร้างเม็ดสีรุนแรงขึ้น
หนังกำพร้าหนามาก + ดำ
หญิงบางท่านมีภาวะถุงน้ำในรังไข่ (PCOS) ก็มีได้เช่นกัน เพราะกลไกของโรคสร้างภาวะดื้ออินซูลิน ทำให้เกิดกลไกคล้ายแบบนี้

หรือโดยสรุปก็คือ สิ่งที่ดำ ไม่ใช่ขี้ไคล แต่เป็นหนังกำพร้าทั้งชั้น ที่เกิดจากระบบอินซูลินผิดปกติ ดังนั้นควบคุมน้ำหนักเท่านั้นค่ะ ถึงจะหาย

ทั้งนี้ โรคหนังช้าง เกิดจากสาเหตุอื่นได้นะคะ เช่น พันธุกรรมล้วนๆ, โรคฮอร์โมนผิดปกติอื่นๆ หรือโรคมะเร็งบางชนิด ดังนั้นถ้าไม่แน่ใจให้พบแพทย์เพื่อวินิจฉัยแยกโรคค่ะ

สำหรับการ “ดื้ออินซูลิน” ที่ได้ยินบ่อยคืออะไร? เอาแบบเข้าใจง่ายๆ แบบเห็นภาพ มันก็คือ อินซูลินไปยืนสั่งเซลล์หน้าบ้านแล้ว แต่เซลล์ทำเป็น “ไม่ได้ยิน”

ปกติแล้ว อินซูลิน เป็นเหมือนผู้สั่งงาน ให้ร่างกายเอาน้ำตาลเข้าเซลล์ไปใช้ แต่ถ้า อวัยวะเริ่มไม่ฟังคำสั่ง ต่อให้มีอินซูลินลอยอยู่เต็มกระแสเลือด น้ำตาลก็เข้าเซลล์ไม่ได้ค่ะ

ทั้งนี้การออกกำลังกาย กระตุ้นให้ลดน้ำตาลในเลือดดีขึ้น เพราะอินซูลินทำงานดีขึ้น และ ประตูขนส่งน้ำตาลมากขึ้น

ออกกำลังกายถือเป็นยุทธวิธีฟรีๆ ที่ช่วยทำให้คุมน้ำตาลในเลือดได้ดีมาก ทั้งคนปกติ คนเริ่มดื้ออินซูลิน และคนที่เป็นเบาหวานแล้ว เพราะ…

1.ออกกำลังกายซ้อมให้กล้ามเนื้อ ขาดพลังงานและงานหนักขึ้น

▪️พลังงานที่ต่ำลง เพราะใช้งานไปเยอะ
➔ กระตุ้นเซนเซอร์พลังงาน AMPK

▪️แคลเซียมที่นำมาใช้หดตัวถี่ขึ้น
➔ กระตุ้นเซนเซอร์แคลเซียม CaMK

ทั้งสองเซนเซอร์ จะส่งสัญญาณไปทำให้ ‘ประตูนำน้ำตาลเข้า’ ชื่อ GLUT-4 ไปติดตั้งบนผิวเซลล์กล้ามเนื้อมากขึ้น และถ้าออกสม่ำเสมอ จะกระตุ้นการสร้าง GLUT-4 ตัวใหม่ๆ ด้วย

2.ออกกำลังกายทำให้กล้ามเนื้อ อยากใช้ฤทธิ์ของอินซูลินมากขึ้น

ปกติเวลาอินซูลินมาสั่งกล้ามเนื้อมันจะมาเกาะแค่ผิวเซลล์ จากนั้นสัญญาณในเซลล์จะรับคำสั่งส่ง
ลงมาเป็นทอดๆ เช่น สัญญาณชื่อ IRS1, IRS2, PI3K, Akt แล้วสัญญาณพวกนี้จะสั่งให้เซลล์
ทำตามคำสั่งอินซูลิน

ผลจากการออกกำลังกายทำให้กล้ามเนื้อมีสัญญาณเหล่านั้นสูงขึ้น เลยทำให้อินซูลินออกฤทธิ์ได้ดีขึ้น
ถือเป็นการแก้การดื้ออินซูลินอย่างถูกจุด

นอกจากนี้ออกกำลังกายยังให้ทางอ้อมมากมาย เช่น

ลดไขมันที่ฝังในกล้ามเนื้อ ซึ่งมันคอยขวางสัญญาณของอินซูลิน
เนื้อเยื่อไขมันเล็กลง ลดการหลั่งสารก่ออักเสบ ตัวสำคัญที่ทำให้ดื้ออินซูลิน
ลดสารอันตรายอย่าง DAG และ ceramide ที่คอยต้านคำสั่งอินซูลิน
สรุป: ออกกำลังกาย ทำให้กล้ามเนื้อเชื่อฟังอินซูลินมากขึ้น เปิดประตูพร้อมรับน้ำตาล ทำให้ลดน้ำตาลในเลือดได้ไวขึ้นค่ะ

แต่การออกกำลังกายอย่างเดียวนั้นไม่พอในคนที่เริ่มดื้ออินซูลินแล้ว อย่าลืมปรับพฤติกรรมการกิน
นอนหลับให้เพียงพอ ลดความอ้วน รักษาสุขภาพจิต